umudun kalmaz bazen
boş tahtaya tebeşirle yazılmış gibidir hayatın düşünmeye çalıştığında beynin kanar sanki kendi acı duyamayan o organ, acıların en büyüğünü verir sana hislerini tutamazsın elinle gözlerinin gördüğün asla gerçek değildir gözlerin sadece seni görür başkalarında, ve senin hayallerini... asla gerçeği göremezsin… ulaşamazsın ona… tutamazsın ellerinden… elleri başka diyarlardadır gözleriyse gözlerinde kitlidir hala beynin kanar düşünmekten yaralar açılır her yerinde kapayamazsın ne kadar bastırsan da durmaz kanaması hücum eder en derinine kaynağını bulamazsın ölürsün umutsuzluktan umutsuzluk öldürür seni 2018 |
Takılıp kaldık... Sen, geçmişimle hayallerim arasında Ben, kendi yazdığım romanın sayfalarında Duygularım öyle yoğun...öyle akışkan... Ne söze dökebiliyorum ne yazıya Üşendik... Sen, benim için hayatını değiştirmeye Ben, senin için kalıp savaşmaya Hayat çok güzel, yaşamalı... Hayat çok korkunç, ölmeli... Hayat da ılık ve akışkan... Üzüldük... Sen ve ben Sevdik, sevildik, bitirdik ve bittik Hayat çok garip, öğrenmeli... 2018 bir daktilo olsaydım… çıkardığım her seste umut verseydim dünyaya çare bulsaydım her tür yaraya yazabilseydim hayallerimi her tuş sesinde bir hayat, her satır başında bir dünya kurtulsaydı… evren tek bir kağıda sığsaydı… ahenk içinde bir hikayede son bulsaydık hepimiz 2018 |
Kirpiklerimde bir koca düşün ağırlığı, Yavaşça yıkılıyor yanaklarıma... Gönlüme tutunmuş bir minik tüy, Bir nefes verişle uçup gidiyor... Bir ufak parıltı çekiyor beni karanlığımdan, Ben ne kadar kopmak istemesem de gecemden... Kırılan koca bir düşün altında kalmışım, İnliyorum... Tutunuyorum soğuk ve ıpıssız betona, Kalkıyorum... Yürüyüp gidiyorum aydınlığa, Sırtımda hala o ağırlık, Ve artık alıştığım o sancısı ile... 2017 |
Yudum yudum akıyor içimden...
Ne olduğunu bilmiyorum... Neden olduğunu da... Ya yavaş yavaş doluyor, Ya da tamamen boşalıyor içim... Anlamıyorum... Hiçbir şey net değil... Hem aydınlık... Hem bulanık... Göğüs kafesimde kitleniyor sözcükler... Zihnimdeki boşluklar doluyor, Göz yaşlarımla... Sadece kendimle doluyorum... Bir boşalıyorum... Bir doluyorum... Sadece kendimle... Ve geceyle bazen de... 2017 |
Hani olur ya öyle bir mutlu olursun ki... Şiir bile yazamaz olursun... Varlığı da yokluğu da mutlu eder, Çünkü hep vardır aslında, Hep olmuş gibidir... Kızamazsın, bağıramazsın, küsemezsin... Öyle sevmişsindir... Buldun sandığında elinden kayıp gitmiş gibidir, Yine de aslında gitmemiştir... Öyle tuhaf bir histir ki... Belki bir daha hiç göremesen bile, Sanki asla gitmeyecek gibidir... Belki bir daha hiç dokunamasan bile, Sanki asla kopmayacak gibidir... Öyle bir yerlerine işlemiştir ki... Onsuz kalıp hüzünlensen dahi üzülemezsin... İşte öyle mutlu etmiştir seni... Öyle ki... Doğru dürüst bir şiir bile yazamazsın :) 2017 |
|
Tutmadan hiç kendimi, Sevsem öylesine biraz... Ağaçların arasından gökyüzüne bakar gibi, Karışsa gözlerinin yeşiline Damarlarımda heyecanla dönen kanın mavisi... Uçsuz bucaksız denizin dibine dalar gibi, Dalsam düşünmeden... Mesela yani... Durdurmadan hiç... Öylesine sevip dursam... 2016 Bir şiirle gelecek bana... Bir şiirle bulacağım... Kucağından kopamadığım yorganımdan ayıracak! Sıcaklar karışacak sonra... Işığına kapılacağım... Gümüş haleler dokunacak kalemime, Dudaklarımı yanaklarında bulacağım. Amaçsız süzülen kanım damarlarımda, Onunla koşacak yarınlara... Onunla kendim için yaşayacağım. İmkansız olsa da varlığı, İnatçıyım, ben onu bulacağım! 2014 |
Gerçek mi olmalıdır, yalan mı aşk?
Topraktan mı bitmelidir, havalarda mı uçmalı? Doğru mu olmalıdır, günahkar mı aşk? Sessiz ve sakin mi geçmeli, öyle durağan... Çılgınlıklar, şaşkınlıklarla mı? Öyle delicesine...Saçmasapan... O delilikten yeni dünyalara mı açılmalıdır? Sessizliğe gömülüp bütüne mi varılmalı? İki şekilde de evrene mi karışılır? Yoksa yalnızca biri mi açar kapısını Tanrı'nın... Bir hikaye midir, bir masal mı aşk? Gelecekte midir, yoksa geçmişte mi? Şimdide olmalıdır aşk... Şimdide bir hikaye midir bir rivayet mi aşk? Masalken mi daha güzeldir? Yoksa bir hikayeyken mi aşk?... 2010 |
öyle boştur ki bazen her şey öyle gelmez ki içimden hiç bir şey aynen böyle… 2018 Çok özeldi aradığım şey... Ve çok güzel... Ve yoktu... Yoktu ki... Ve hiç olmayacaktı... O kadar basitti işte... Yoktu! O kadar... 2017 |
İçimi titreten bas sesleri,
Nöronlarımı kemiren melodiler, Göz pınarlarımdan süzülen yaşlara yol verdiler. Umutsuzum artık... Mutsuzum... Hem umrumda hem değil. İstiyorum ki beynim sussun, Kalem konuşsun... Hızlı hızlı... Kendi kendine... Yalnızlık! Tek gerçek aşkım... Beni yalnız bırakmayan tek şey.... 2014 |
Ayla güneşin karıştığı yerdeyim...
Kendi arafımda çürüyorum sanki... Yavaş ve derinden... Sanki çoktan yanmışım da, En ufak esinti savuruyor küllerimi... Genzimde düğümlenen gözyaşlarım... Nereye aktıkları belirsiz... Aydınlık mı karanlık mı ne idüğü belirsiz... Dumanlı bir alacakaranlık içindeyim. Gündüzle gecenin karıştığı bir yerdeyim. Geceden kopmak istemeden... Gündüzü kaçırmak istemeden... Ben çok tuhaf bir yerdeyim. 2014 |
Ya siyah olacaksın ya beyaz... Gri olmana izin yok bu dünyada. Bir etiketin olacak alacalısından, Rengini sen seç, en parlağından! Yeter ki flu olma! "Olamazsın! Olmamalısın!" İzin vermezler her bir şeyden olmana! Ya 1 olacaksın ya 2... Buçuk bile oldurmazlar bu dünyada. Her şeyden biraz bilmekle olmaz, Hiçbir şeyden çakmayacaksın bu zamanda. Gerçeği, normali arayıp bulacaksın. Anormal olmana izin yok bu dünyada. Gelip bir adet etiket yapıştıracaklar alnına, Mal mal bakıp ağlayacaksın aynaya! 2014 |
Kalbin atışı ne kadar belirleyicisidir ki hayatın?
Öyle kuvvetli atar ki bazen, Dışarıdan duyulacak kadar... Ama içimin en boş, duyuların en ölü olduğu zaman, Delicesine atar öyle... Boynumda hissederim ellerini kalbimin... Adeta boğmaya çalışır beni! Nefesimi kesmeye çalışır! Öyle bir yakalar ki şah damarımdan, Ağrır göğsümde çarptığında delicesine öyle... Öyle serttir ki bazen bana karşı! Beni öldürmez...İstese dururdu... Başkaları ölür...Ona çarpar daha çok... Acır...İçim acır... Ağrır... Kirpiklerim bilir ilk...İlk onlar anlar... Sırılsıklam olduklarında... 2015 |